De belangrijkste voedingsstoffen die ontbreken, zijn de B-vitaminen. Suppletie is dus belangrijk, maar wat is het nut van actieve vormen?
Een goede aanvoer van B-vitaminen is onder andere belangrijk voor de energiestofwisseling en voor de omzetting van voedsel in energie. Andere belangrijke werkingsgebieden zijn het zenuwstelsel bij vermoeide en gestresste personen, de spierspanning van het darmkanaal en een gezonde huid, haar en slijmvliezen.
Bij al deze functies zijn altijd combinaties van B-vitaminen betrokken. Voor een optimale synergie is het dus belangrijk dat B-vitaminen in een complex en in voldoende hoge doseringen worden ingenomen. Maar waarom is het belangrijk dat er in sommige gevallen actieve vormen van deze vitaminen worden gebruikt?
Voor een optimale opname van B-vitaminen is het niet alleen van belang dat er een significante hoeveelheid wordt aangeboden en dat er een mogelijkheid is tot onderling synergisme van deze vitamines. Ook moet er sprake zijn van een goed verlopend biochemisch omzettingsproces. Inactieve B-vitaminen dienen in het lichaam daarvoor eerst te worden getransformeerd naar de biologisch actieve vorm. Dit geldt onder meer voor de vitaminen B2, B6, B11 en B12.
Door rechtstreekse suppletie van B-vitaminen in hun co-enzymatische vorm kunnen problemen met de omzetting worden vermeden met als resultaat een hogere biologische beschikbaarheid, een betere absorptie door de lichaamscellen en minder belasting van de lever. Dit is vooral bij leverproblematiek een groot voordeel, maar biedt ook uitkomst bij een anderszins gevoelige stofwisseling. Hieronder een overzicht van de belangrijkste actieve vormen binnen het B-complex. Kent u ze allemaal al?
Vitamine B2 is als onderdeel van de co-enzymen flavinemononucleotide (FMN) en flavine-adeninedinucleotide (FAD) betrokken bij de cellulaire energiestofwisseling en betrokken bij de stofwisseling van eiwitten, vetten en koolhydraten. Tevens is het van belang bij onder meer de glutathionsynthese. Glutathion is een van de belangrijkste antioxidanten in het lichaam.
Vitamine B6 bestaat uit verschillende verbindingen, waarvan P5P de biologisch meest actieve vorm is. P5P is als cofactor van meer dan 140 enzymen betrokken bij diverse biochemische reacties, waaronder de stofwisseling van eiwitten, vetten en koolhydraten. Deficiëntie kan hyperhomocysteïnemie veroorzaken, met daardoor een verhoogde kans op onder meer hart- en vaatziekten. Een marginale vitamine B6-status (P5P-spiegel 20-30 nmol/l) of vitamine B6-tekort blijft veelal onopgemerkt maar kan op termijn bijdragen aan het ontstaan van diverse (chronische) ziekten.
Foliumzuur wordt onder invloed van het enzym methyltetrahydrofolaat reductase (MTHFR) in het lichaam omgezet naar de actieve vorm 5-methyltetrahydrofolaat (5-MTHF). Uit onderzoek blijkt echter dat bij veel mensen deze omzetting suboptimaal verloopt, waardoor er te weinig van het actieve 5-MTHF wordt gesynthetiseerd.
Ook bij vitamine B12 (cobalamine) verloopt het transformatieproces naar het actieve methyl-en adenosylcobalamine traag en inadequaat. Cobalamine kan alleen worden opgenomen in combinatie met de intrinsieke factor (IF), een eiwit geproduceerd door het maagslijmvlies. Een veelvuldig voorkomend probleem is echter een tekort aan IF, waaraan verschillende oorzaken ten grondslag kunnen liggen, zoals een autoimmuunreactie tegen IF of atrofiëren van het maagslijmvlies. Dit laatste komt regelmatig voor bij ouderen waardoor de opname van B12 bij hen vaak significant verlaagd is.
Om deze en andere nadelen van de vaak complexe omzettingsprocessen te omzeilen, hebben de actieve co-enzymen in supplementen met vitamine B dan ook de voorkeur.
